Interview met Roeland van Oss
Berggidsen tijdens de pandemie en daarna, interview met de Nederlandse berggids Roeland van Oss
Hoi Roeland! Je bent een succesvolle bergbeklimmer en berggids, kun je ons iets meer vertellen over hoe je bergen bent gaan beklimmen en waarom je besloot om berggids te worden?
Mijn ouders namen me toen ik klein was mee naar de bergen, maar we stopten altijd bij de gletsjers omdat zij niet de kennis hadden om die te begaan. Ik wilde ze betreden en verkennen en daarom volgde ik een cursus bij de Nederlandse Alpenclub. Er volgden meer cursussen en ik raakte verslaafd: omdat ik ook het gevoel had dat indoorklimmen mijn eigen vaardigheden in de bergen zou verbeteren, heb ik dat opgepakt in de maanden die ik in Nederland was. Het klimmen gaf (en geeft mij nog steeds!) een heel bijzonder gevoel vanbinnen en gaf me de gelegenheid om mezelf uit te dagen op een manier die ik nog nooit had meegemaakt. Nadat ik een sportinstructeursopleiding had voltooid en skileraar werd, wist ik dat ik iets met mensen in de bergen wilde doen. Berggids worden leek mij de ultieme keuze. Een van mijn instructeurs bij de Alpenvereniging gaf me het vertrouwen om deze droom daadwerkelijk na te jagen.
Het afgelopen jaar was voor ons allemaal een heel bijzonder jaar en met de gesloten grenzen en andere restricties tijdens lockdowns moet het moeilijk zijn geweest om een professionele berggids te zijn. Hoe heb je deze periode beleefd en hoe is je beroep beïnvloed?
Het was een vreemd jaar, vooral voor wie in de toeristische sector werkzaam is. De zomer was oké, met veel werk, maar met een andere sfeer in de hutten en op de berg dan normaal. Sinds eind september heb ik vanwege de reisbeperkingen die in Nederland waren ingesteld niet meer gewerkt. Hoewel ik zelf nog wel de bergen in kon, was het soms moeilijk om positief te blijven en vooruit te blijven kijken. Maar dat bleef ik wel doen en ik concentreerde me op de positieve dingen waarvan we er nog steeds zo veel hebben in ons leven: ik heb de afgelopen zes maanden vooral gebruikt om te trainen en dat gaf me in die periode een doel en richting. Net als ik willen veel van mijn klanten graag weer naar de bergen en het is interessant om te zien dat outdoor zoveel meer is dan alleen ‘leuk’. Het geeft mensen een doel, een uitdaging en een manier om zichzelf fysiek en mentaal te herstellen.
Wat zijn je volgende projecten als bergbeklimmer en wat voor uitrusting heb je daarvoor nodig?
Het volgende project is waarschijnlijk een van de grootste die ik ooit heb geprobeerd: dit voorjaar vertrekken we naar de Mount Everest en we proberen die te beklimmen zonder aanvullende zuurstof, zonder Sherpa-ondersteuning boven het basiskamp (we zullen wel de vaste touwen gebruiken) en we willen proberen om al ons afval (inclusief menselijk afval) van de berg mee naar beneden dragen. Ons doel en ideaal is om tijdens de klim enkel en alleen de sporen van onze bergschoenen achter te laten. Naast het normale bergbeklimmateriaal (zoals een rugzak, stijgijzers, klimgordel) hebben we speciale uitrusting nodig die ons voldoende warmte geeft op deze extreme hoogte: speciale warme expeditieschoenen, een donspak, speciale wanten, een donkere bril tegen het felle zonlicht, een speciaal gezichtsmasker dat de lucht verwarmt terwijl we ademen, enzovoort. Daarnaast hebben we een sterk lichaam nodig en waarschijnlijk net zo belangrijk, een zeer sterke en vastberaden geest. Je kunt onze reis volgen op projecteverest21.com.
Heel erg bedankt Roeland, en het allerbeste voor het project dat je voor de boeg hebt!
