Een frisse blik met Salt magazine
Ik vertelde onlangs tegen een vriendin dat ik een stedengids van Amsterdam en een reisboek over Nederland had gekocht. Je had haar gezicht moeten zien; verontwaardiging, verbazing en nieuwsgierigheid wisselden elkaar in rap tempo af. Waarom in hemelsnaam koop je een reisgids over je eigen land en al helemaal over de stad waar je al jaren bijna wekelijks in ronddoolt?
Mijn antwoord maakte haar even stil. Juist omdat ik het allemaal zo goed denk te kennen, merkte ik dat ik er haast met mijn ogen dicht doorheen liep. In Amsterdam vind ik als een blinde de weg. Dat is ook lekker, je voelt je er thuis, het geeft een vertrouwd gevoel, dus neig je ernaar om telkens voor hetzelfde te kiezen. Je loopt dezelfde weg, kiest de bekende tenten om wat te gaan eten of drinken enzovoorts. Ik neem nu Amsterdam als voorbeeld, maar eigenlijk geldt het voor heel veel dingen die we doen. Zodra het vertrouwd is en het bevalt goed, nestelen we ons in de zekerheid ervan.
Op zich helemaal niets mis mee, het geeft immers ook rust, maar ik word op zo’n moment ook altijd een beetje zenuwachtig. Want blind kiezen voor de vertrouwde weg sust mij ook in slaap waardoor ik een hele hoop dingen mis. Zo bleek dus toen ik gewapend met die stedengids Amsterdam in trok. Het leek wel of ik voor het eerst in die stad kwam. Ik zag plekken waar ik nooit eerder was geweest, ontmoette mensen, proefde dingen, werd gewezen op details die ik hier allemaal nooit eerder had gezien. Opeens had ik weer heel veel te vertellen over een plek die ik in de loop der jaren als zo vertrouwd was gaan beschouwen, dat ik er dus letterlijk geen oog meer voor had.
Mijn les? Blijf je verwonderen, en daar hoef je echt niet ver voor te gaan. Koop een reisgids van je eigen land en loop er doorheen met de ogen van een buitenlander die hier voor het eerst is. Wow!
Natasha Bloemhard | Oprichter Salt | De club voor de moderne ontdekker en avontuurlijke ziel.
@saltmagazine | www.getsalt.com
Mijn antwoord maakte haar even stil. Juist omdat ik het allemaal zo goed denk te kennen, merkte ik dat ik er haast met mijn ogen dicht doorheen liep. In Amsterdam vind ik als een blinde de weg. Dat is ook lekker, je voelt je er thuis, het geeft een vertrouwd gevoel, dus neig je ernaar om telkens voor hetzelfde te kiezen. Je loopt dezelfde weg, kiest de bekende tenten om wat te gaan eten of drinken enzovoorts. Ik neem nu Amsterdam als voorbeeld, maar eigenlijk geldt het voor heel veel dingen die we doen. Zodra het vertrouwd is en het bevalt goed, nestelen we ons in de zekerheid ervan.
Op zich helemaal niets mis mee, het geeft immers ook rust, maar ik word op zo’n moment ook altijd een beetje zenuwachtig. Want blind kiezen voor de vertrouwde weg sust mij ook in slaap waardoor ik een hele hoop dingen mis. Zo bleek dus toen ik gewapend met die stedengids Amsterdam in trok. Het leek wel of ik voor het eerst in die stad kwam. Ik zag plekken waar ik nooit eerder was geweest, ontmoette mensen, proefde dingen, werd gewezen op details die ik hier allemaal nooit eerder had gezien. Opeens had ik weer heel veel te vertellen over een plek die ik in de loop der jaren als zo vertrouwd was gaan beschouwen, dat ik er dus letterlijk geen oog meer voor had.
Mijn les? Blijf je verwonderen, en daar hoef je echt niet ver voor te gaan. Koop een reisgids van je eigen land en loop er doorheen met de ogen van een buitenlander die hier voor het eerst is. Wow!
Natasha Bloemhard | Oprichter Salt | De club voor de moderne ontdekker en avontuurlijke ziel.
@saltmagazine | www.getsalt.com
